
(standard form 響) an echo; to answer; to consent, noise; sound, to make a noise
?【丑集上】【口部】 康熙筆畫:16畫,部外筆畫:13畫
《玉篇》許丈切《集韻》許兩切,
音享。《玉篇》應(yīng)聲。《集韻》本作響。
響【卷三】【音部】
聲也。從音鄉(xiāng)聲。許兩切〖注〗
、
,古文響。
(響)聲也。渾言之也。天文志曰。鄉(xiāng)之應(yīng)聲。析言之也。鄉(xiāng)者假借字。按玉篇曰。響、應(yīng)聲也。從音。鄉(xiāng)聲。許?切。十部。